Nie pomyślałam o tym co piszesz kiedy oglądałam ten film. Podobał mi się a Meryl Streep wykreowała postać z krwi i kości. Mocną i stanowczą ale przegrywającą ze strarością. Czy to odarcie z godności? Kazdy z nas kiedyś może być w takim stanie.

Odarto, ponieważ nie tak wyglądały jej ostatnie lata. Owszem demencja często sprawiała jej problemy, również jej bliskim, ale nie wyglądało to tak makabrycznie jak na filmie. Pokazano tu wyizolowaną staruszkę z alzheimerem i silnymi halucynacjami żyjącą wspomnieniami. Otóż wyglądało to inaczej. często się zapominała ale nie rozmawiała ze zmarłymi, nie była odizolowana gdyż bardzo często odwiedzali ją przyjaciele. Cały czas bacznie obserwowała co się dzieje na świecie i mimo podeszłego wieku nadal spotykała się z wieloma ludźmi. Zresztą w filmie jest wiele sytuacji pokazanych inaczej niż było w rzeczywistości lub takie które nigdy nie miały miejsca. Nie bez powodu rodzina zbojkotowała ten film a byli współpracownicy nie kryli zniesmaczenia.

Wygląda na to że muszę bardziej zainteresować się tym tematem.

Powiem szczerze, że dawniej moja opinia o pani Thatcher nie była zbyt pochlebna.Dopiero po przeczytaniu wielu biografii, pamiętników samej Thatcher, wywiadach oraz wspomnień ludzi którzy ją znali (od najbliższych przyjaciół po ludzi którzy zetknęli się z nią raz) stała się dla mnie absolutnie fascynującą i jak najbardziej pozytywną postacią. Szkoda, że w filmie skupiono się jedynie na chorobie bo osiągnięcia tej kobiety były imponujące a zostały kompletnie pominięte na rzecz demencji. Zdecydowanie lepiej obejrzeć o niej dokument bo tam można się dowiedzieć więcej ciekawych rzeczy. Pozdrawiam :)

Nie lubili Thatcher ? Większa część Brytyjczyków ją nienawidzi, nawet teraz.

Hah ;) Masz rację.

Niestety wielu nawet pobyt na Syberii nie jest w stanie uwolnić z fascynacji socjalistyczną doktryną.