Epokowe zderzenia dwóch amerykańskich kobiet połączonych korytarzem czasowym. Julia Child, Amerykanka, wysoka, która z mężem zamieszkała we Francji po wojnie, odwagą, determinacją i charyzmą ukończyła szkołę dla profesjonalnych kucharzy ( w tamtych czasach zarezerwowaną tylko dla mężczyzn) Le Cordon Bleu i od tej chwili realizowała wszystkie założenia i nikt, i nic nie mogło jej już zatrzymać...
Julie Powell, czasy współczesne, sekretarka, która nienawidzi swojej pracy i z gotowaniem ma problemy, ale podejmuje wyzwanie swojej idolki Julii Child "Projekt dla gotującej Amerykanki nie posiadającej służby ; 365 dni / 524 dania - opanowanie kuchni francuskiej".
Pionierka Julia Child przecierała trudny szlak, walka z nietolerancją, męskim szowinizmem, własnymi słabościami i brakiem umiejętności np. krojenie cebuli, tak się zawzięła, że kroiła, kroiła aż białe górki powstawały, a zapach doprowadzał do łez wszystkich lub tekst "...instruktor jest tak szybki, że się gubię, ale i tak o głowę przebijam pozostałych uczestników kursu, którzy początkowo patrzyli na mnie z politowaniem...",
"...zakupy spożywcze sprawiają mi tyle samo radości, co zakup nowej sukni...to wiele tłumaczy, ponieważ nie ma mojego rozmiaru..."
Kalejdoskop czasowy dwóch epok, kobiet walczących, z przeciwnościami losu, własnymi lękami, powstającymi daniami, wydawcami i blogiem internetowym.
Julia Child stworzona, ubrana, mówiąca ( niczym Hiacynta z serialu "Co ludzie powiedzą" lub Żelazna Dama, którą zresztą sama grała) jedząca, oddychająca, myśląca, wspierana przez męża - majstersztyk aktorski Meryl Streep. Liczne nominacje (Oscar, Bafta i inne) i wygrane (Złoty Glob, Satelita, Critics' Choice), Przedział czasowy z Meryl i jej filmowym mężem (Tucci) to czysta przyjemność oglądania, delektowania się i dzięki tej parze i ich doskonałej grze film jest do przyjęcia. Powroty do współczesności są bezbarwne, beznamiętne, gotowanie jest jak "rozgotowany makaron", bohaterka - testerka (Amy Adams) popełnia morderstwo na homarach, próbuje przebrnąć przez gotowanie, opisy, przenieś się do czasów powojennych, zadowolić klientów na infolinii, męża przy okazji, konsekwentnie blog prowadzić i niestety wszystko to jest za słabe , brak kontry , kontrastu i atutów do charyzmatycznej Meryl Streep.
Film ogólnie średni, jednak Streep i Tucci zapraszają do zabawy przedniej.
Scenografia, kostiumy epokowe urzekają i zjawiskowa muzyka Alexandre Desplat.